Teksti: Robert Plant (këngë e vitit 1971 e grupit Led Zeppelin, nga albumi i ashtuquajtur “Led Zeppelin IV”)
Përktheu: Besnik Hamiti
Është një zonjë që është e sigurt se gjithçka që shkëlqen është ar
Dhe ajo blen shkallët për në parajsë
Kur të mbërrijë atje ajo e di se po qenë të mbyllura të gjitha dyqanet
Me një fjalë mund të marrë atë për çka ka ardhur
Oh, dhe ajo blen shkallët për në parajsë.
Është një shenjë në mur, por ajo do të sigurohet
Se siç e dini fjalët nganjëherë kanë dy kuptime
Në një dru pranë përroit, këndon një zog këngëtar
Nganjëherë të gjitha mendimet tona janë të paqarta
Oh, më bën të mendohem
Oh, më bën të mendohem
Një ndjenjë më pushton kur shikoj kah perëndimi
Dhe shpirti im loton për t’u larguar
Në mendjen time kam parë unaza tymi nëpër drunj
Dhe zërat e atyre që rrinë duke shikuar
Oh, më bën të mendohem
Oh, kjo vërtet më bën të mendohem
Pëshpëritet që së shpejti nëse të gjithë kapim melodinë
Fyelltari do të na prijë drejt arsyes
Ditë e re do të agojë për ata që qëndrojnë gjatë
E pyjet do të jehojnë nga të qeshurat
Nëse ka rrëmujë në gardhin tënd, mos u merakos
Është vetëm pastrimi pranveror për Shëngjergj
Po, ka dy shtigje që mund të ndjekësh, por në afat të gjatë
Ka ende kohë të ndërrosh rrugën në të cilën je
Dhe më bën të mendohem.
Koka jote po gumëzhin dhe kjo s’do të ndalet, nëse nuk e di
Fyelltari po të fton që t’i bashkohesh
Zonjë e dashur, e dëgjon erën që po fryn dhe a e ke ditur
Që shkallët tua mbahen nga era pëshpëritëse
Dhe derisa ecim tatëpjetë rrugës
Hijet tona më të gjata se shpirti
Kalon një zonjë që të gjithë e njohim
Që lëshon dritë të bardhë dhe don të tregojë
Se si çdo gjë ende shndërrohet në ar
Dhe nëse dëgjon me shumë kujdes
Më në fund do ta kapësh melodinë
Kur të gjithë janë një e një është të gjithë
Të qëndrosh shkëmb e të mos rrokullisesh
Dhe ajo blen shkallët për në parajsë.